Japan in Polaroids
Dit stuk wilde ik de vorige keer al schrijven, maar toen kwam er alleen maar tyfoonpraat uit. En da’s natuurlijk lang niet alles wat ik meemaakte in een maand Tokio, dus bij deze, Japan, de samenvatting.
Tokio Hotel – Monsoon
Nou ja, het was geen monsoon natuurlijk. Het was een tyfoon. Nummer 19 van het jaar om precies te zijn, maar wel nummer 1 qua sterkte. Een mega-tyfoon, die half Japan besloeg.
Shitstorm
Weten jullie nog dat Wie Is De Mol in Japan was (dat seizoen met Arjen Lubach en Kim Is Mol en zo?) en dat ze toen zo’n spel deden in de storm drains van Tokio? Nou, ik hoop dat die werken. Morgen verwachten ze namelijk golven van 13 meter en 750 millimeter regen.
Ja, tyfoon Hagibis komt eraan. En Riemer. Ongeveer tegelijkertijd. Riemer landt, als alles doorgaat, zaterdag om 8:40. De tyfoon bereikt die avond Tokio, maar het zal deze vrijdagavond al beginnen met heftige regen en wind. Ik F5 mijn vingers blauw op de sites en twitter-pagina’s van Keisei (de treinmaatschappij van de Skyliner) en JR (van de Narita Express). We willen namelijk niet dat Riemer strandt op het vliegveld, of op een ander vliegveld, elders in Japan.
De grove incompetentie van PostNL: een drama in zeven aktes
Ene L. bestelt een broekje via mijn shop. Ze kiest voor verzending als PostNL brievenbuspakje. Ik lever het pakketje in bij The Read Shop bij mij in de straat, een PostNL-punt. Ik heb een homeprint label aangemaakt, en vraag bij The Read Shop om een verzendbewijsje. Tien dagen later mailt L. me: het pakketje is er niet.
Ah shit, here we go again
“Nooit meer!”, riep ik, terwijl ik me kwaad maakte over regelafstanden, last-minute correcties en enkele danwel dubbele aanhalingstekens in mijn eerste boek, Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit. Mijn eerste boek, dat zeiden mensen. Mijn enige boek, dacht ik dan. Maar een paar maanden na de lancering begon het toch weer te kriebelen…
Over vriendschappen en relaties
Soms word ik wakker en merk ik meteen dat m’n hoofd niet lekker zit. Dan duik ik in een greppel van depressie en paniek en het gevoel dat ik bij de minste tegenslag in tranen kan uitbarsten. Vanmorgen ontwaakte ik bij Riemer als een greppelzombie van de bovenste plank. “Heb je slecht geslapen?”, vroeg Riemer. “Naar gedroomd?” Ik herinnerde me niks van mijn nacht of mijn dromen. Maar mijn hoofd zat verkeerd. Zoveel was duidelijk.
Super boring life update blogpost
Mijn boek krijgt een vierde druk! Oké, da’s niet per sé super boring. Da’s vet. Dat betekent namelijk dat er weer 3000 boeken bijgedrukt gaan worden, die, als het goed is, ook dit jaar nog wel de winkel uit zullen vliegen. Oh, ik kijk nu al uit naar de factuur die ik volgend jaar kan uitschrijven.
Fotoshoots! 14 en 22 september in Den Haag (nog twee plekjes vrij!)
Whoop! Samen met visagiste/haarstyliste Charlotte van Beusekom heb ik (Toeps Fotografie, check mijn portfolio hier) weer shoots gepland voor iedereen die nieuwe persfoto’s, profielfoto’s, modellenfoto’s of foto’s-voor-aan-de-wand nodig heeft. Deze keer fotografen we twee dagen: zaterdag 14 september en zondag 22 september in Den Haag.
Pas op, spelende kinderen
Eerder deze week werd ik getagd in een bericht op twitter. “OMG, heb je dit gezien?!” Het bleek een post van een “autism parent educator”. Even dacht ik dat er “autism parent” stond, maar blijkbaar hebben de twee overeenkomsten: ze denken veel te weten, maar luisteren naar mensen met autisme doen ze niet. Zie hieronder de tweet in kwestie.
Japan again
Het begint meestal zo’n drie, vier weken nadat ik terug in Nederland ben. De eerste paar weken gaat alles prima: “Nee, het is goed om weer thuis te zijn, het begon me ook wel te vervelen in Japan en zo…” Maar dan heb ik iedereen weer gezien, heb ik de kadootjes uitgedeeld en de shirts (of nou ja, de helft ervan) in de shop gezet, en dan komen ze terug with a vengeance: de Japan-kriebels.
@biancatoeps op Instagram
[geannuleerd] Workshops: basis Photoshop (7 september) en beauty retouching (8 september)
Op deze blog deel ik regelmatig Photoshop-tutorials. Toch hoor ik vaak: “Ik wil gewoon een keer een cursus bij je volgen, waarin je het stap voor stap laat zien.” En, die is er nu! Omdat niet iedereen op hetzelfde niveau zit, heb ik besloten om twee workshops te geven: eentje over de basisprincipes van Photoshop, en eentje specifiek gericht op beauty/fashion retouching.
En zo kwam alles toch nog goe
Het was alsof niks volgens plan ging de afgelopen week. Het dak van mijn kantoorgebouw lekte, precies op de plek waar ik altijd fotografeer. Shoots werden afgezegd en verschoven wegens allerlei nare persoonlijke omstandigheden. (Begrijpelijk, ben ook niet boos op die mensen of zo, maar het is wel weer even een, eh, uitdaging, laten we maar zeggen.) Photoshoples-boekingen werden geannuleerd, en oh ja, zaterdag kreeg ik een mailtje van een statushouder die in het Soza-gebouw woont, en een Photoshoples zou mogen bijwonen: “Waar zijn jullie? Ik ben er!” De les is pas aankomend weekend.
Sociaal kapitaal
Ik ben nu drie weken terug uit Japan. Da’s gek. Toen ik drie weken ín Japan was, voelde het alsof ik nog maar net geland was. Drie weken terug voelt alsof ik nooit weg ben geweest. In Japan maakte ik me zorgen: ik had het rustig, er stond nog helemaal niks in de planning voor wanneer ik terug zou zijn en mijn spaarrekening had nog maar een paar duizend euro. Toeps van twee jaar terug zou me hard uitgelachen hebben: spaargeld?! Toe maar! En de Toeps van vandaag lacht ook, want geen werk? Ha! Hier, bákken!
Workshops: basis Photoshop (20 juli) en beauty retouching (21 juli)
Op deze blog deel ik regelmatig Photoshop-tutorials. Toch hoor ik vaak: “Ik wil gewoon een keer een cursus bij je volgen, waarin je het stap voor stap laat zien.” En, die komt er nu! Omdat niet iedereen op hetzelfde niveau zit, heb ik besloten om twee workshops te geven: eentje over de basisprincipes van Photoshop, en eentje specifiek gericht op beauty/fashion retouching.
De soundtrack van Tokio, 2019
Mijn meeste Japan-tripjes hebben een soundtrack. Vorig jaar lente luisterde ik veel naar Moana’s “How Far I’ll Go”, dankzij de afleveringen van The Voice Kids die ik toen keek. 2016 heeft AKB48’s “Sakura No Hanabiratachi” vanwege de documentaire die ik zag over de voornoemde meidengroep. (After Rain heet die, trouwens.) Mijn voorjaar van 2017 stond in het teken van Coldplay, omdat ik het concert bezocht in de Tokyo Dome. De “Something Just Like This Tokyo Remix” bracht me regelmatig terug naar die avond.
Fotoshoots! 14, 17 en 23 juli in Den Haag [SOLD OUT!]
Whoop! Samen met visagiste/haarstyliste Charlotte van Beusekom heb ik (Toeps Fotografie, check mijn portfolio hier) weer shoots gepland voor iedereen die nieuwe persfoto’s, profielfoto’s, modellenfoto’s of foto’s-voor-aan-de-wand nodig heeft. Deze keer fotografen we drie dagen: zondag 14 juli, woensdag 17 juli en dinsdag 23 juli in Den Haag.