U krijgt verder geen terugkoppeling van deze melding
Al sinds ik hier woon, valt het me op dat er post kwijtraakt. En ik ben niet de enige die dat opvalt: ook mijn buren klagen erover.
Toen een aantal maanden geleden mijn nieuwe credit card niet aankwam, en PostNL de schuld op alles en iedereen probeerde af te schuiven, heb ik besloten hun app te gaan gebruiken. In die app krijg je een melding, inclusief foto, van elk poststuk dat naar je onderweg is.
2018 in een notendop
Om dit jaaroverzicht te maken, hoefde ik maar vijf bladzijdes terug te bladeren op deze blog. Ik heb minder gepost dan voorheen. Ergens jammer, en ik wil het in 2019 ook echt wel weer oppakken, maar tegelijkertijd begrijpelijk. Ik schreef het al in mijn vorige post: een boek schrijven en bloggen gaan niet goed samen. Wat we hieruit dan wel weer kunnen afleiden, is dat het met mijn boek voorspoedig gaat.
Bestel nu mijn boek: Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit
Autisme; da’s toch dat je heel snel lucifers kunt tellen, en weet dat 7 augustus 1984 op een dinsdag viel? Nou… Nee. Bianca Toeps legt in haar boek Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit haarfijn uit wat het wél betekent als je autisme hebt.
Omgekeerd evenredig
Er zijn dingen die niet goed samengaan. Muziek luisteren en typen. Open zijn en geheimen bewaren. Een webshop runnen, websites bouwen, foto’s maken en ontspannen. Een boek schrijven en bloggen. Maar toch staat nu Everglow op en probeer ik tegelijkertijd zinnen uit mijn toetsenbord te krijgen. Het is al te lang geleden.
Publicaties everywhere
De afgelopen maand zijn er een hoop dingen uitgekomen met mijn naam erop, of eronder. Misschien heb je een aantal dingen al via Twitter voorbij zien komen, maar hier zet ik ze nog even allemaal op een rijtje.
Een duik in de archieven van Toeps Fotografie
Een tijdje geleden ontving ik een mailtje: of ik misschien interesse had in een NAS van Synology. Ik sprong nog net niet door het dak, want hell yeah: Natuurlijk wilde ik een NAS! Riemer had er al eentje, ook van Synology, toen we samen in Zaandam woonden. Ik heb er nog steeds een mapje op. Maar al mijn fotowerk op zíjn NAS gooien zou het ding per direct vol maken, dus een eigen NAS stond al tijden op mijn verlanglijstje.
“Does it spark joy?”
Toeps in Tokio #11 – Level up
Het is een tijdje geleden dat ik voor het laatst een blog postte. Toen was ik hier een week, nu vlieg ik over een week terug naar huis. De dagen zijn voorbij gevlogen. Ik bouwde een webshop, bewerkte een boel foto’s voor de shapewear-klant waarvoor ik voordat ik vertrok de campagne schoot, bewerkte nog meer foto’s, schreef een artikel voor Grazia (w00t!) en werkte aan mijn boek.
Toeps in Tokio #10 – Terug van amper weggeweest
Ik ben bijna een week in Tokio, en het voelt alsof ik niet weggeweest ben. Oké, het gebouw waar voorheen de Forever21 zat is plots gestript, de WEGO met vintage tegenover Tokyu Plaza is weg en Starbucks heeft het Halloween-menu in plaats van Sakura- of zomerdonuts. Maar over het algemeen kan ik precies verder waar ik gebleven was.
Identity Pokémon
Toen ik een jaar of twee geleden twitter weer afstofte, trof ik een community die zich bezighield met social justice. Ik las over racisme, validisme, feminisme… Ik leerde de taal en werd er zelf ook bijna een: een SJW, ofwel social justice warrior.
@biancatoeps op Instagram
Ik mag in mijn handjes klappen
Over een week vlieg ik weer naar Tokio. Heel gek, vooral omdat het nog maar zo kort geleden is dat ik er was. Ik kwam terug in mei, het is nu oktober: er zitten maar vijf maandjes tussen.
Dingen aan/in/over Japan die me stiekem totaal niet boeien
“Dus jij houdt van Japan? Heb je dit al gezien?” Het komt regelmatig voor dat iemand me een video of artikel doorstuurt, want ik hou van Japan dus ik ben vast geïnteresseerd. Hoewel ik begrijp dat dat ongetwijfeld lief bedoeld is, en deze blogpost niet als doel heeft die mensen naar beneden te halen, sloeg interviewster Julie Wevers laatst de spijker op de kop. “…en tempels”, begon ze, waarna ze zichzelf snel corrigeerde: “Misschien hou je wel helemaal niet van tempels!” Ik moest lachen en beaamde dat. Ik vond het heerlijk dat iemand me begreep, en dat inspireerde me tot het maken van onderstaand lijstje: dingen aan/in/over Japan die me stiekem totaal niet boeien.
Het einde van de recaps
Het was augustus, 38 graden celsius en Nederland lag op z’n gat. Ik verveelde me zo dat ik een heel nep-modellenbureau bouwde in WordPress, gewoon om te oefenen, en om het thema eventueel later, al dan niet in aangepaste versie, door te verkopen. Ik maakte me zorgen. De ingeplande fotoshoots liepen nog niet echt storm, en hoewel iedereen me verzekerde dat dat na de zomervakantie wel weer goed zou komen, wist ik het nog zo net niet.
Recap! Holland’s Next Top Model 11 ep. 3 – Metamorfosetranen
Ja hoor, het is weer tijd voor jullie favoriete aflevering: de make-overs! Drama gegarandeerd sinds seizoen 1. Je zou denken dat de brave blondine inmiddels wel weet wat haar boven het hoofd hangt, maar niets blijkt minder waar.
RECAP! Holland’s Next Top Model 11 ep. 2 – De grote verdwijntruc
De spannende muziek zwelt aan, want nu begint het pas écht: het nieuwe seizoen van Holland’s Next Top Model. Hierna hoeven we niet meer te kijken, want dit is volgens Nigel “the best season ever”. Kim vertelt ons dat ze een sprankelende persoonlijkheid zoekt, en iemand die allround is. JP citeert RuPaul, en zegt te zoeken naar “charisma, uniqueness, nerve and talent”. Ehm, JP, verkeerde programma.
Probably dead
Probably dead. Zo stond vandaag in mijn agenda. Gisteren had ik een shoot, dus vandaag zou ik wel dood zijn. Hoofdpijn, schouderpijn, een hoofd met watten en doodmoe. Nu kan ik niet zeggen dat ik zo fris als een hoentje ben, maar dood ben ik ook zeker niet. Ik zit zelfs op kantoor, rustig wat klusjes te doen. De recap is al af.