“I’m not here to make friends.”
Coming soon: But You Don’t Look Autistic At All!
Het is nooit het juiste moment. Dat zeggen ze tegen mensen die aan kinderen willen beginnen, maar niet precies weten wanneer. Ik ga aan een ander soort kindje beginnen: mijn boek, in het Engels. Of dit het juiste moment is? Nee, natuurlijk niet. Maar we gaan het toch doen.
Autist ziet ze vliegen 2: huilen met de KLM klantenservice
Ik ben op dit moment in Japan. Ik had twee vluchten geboekt, de eerste van 28 januari tot 3 maart, en de tweede van 8 maart tot 24 april. Ik zou namelijk 7 maart een lezing geven in Nederland, over mijn boek. Maar toen was daar het coronavirus.
19 is mijn ongeluksgetal
In oktober kwam Hagibis, in Japan beter bekend als Tyfoon 19, de boel verstoren. Deze keer is het COVID-19, aka het coronavirus. Dit feestnummer gaat al een tijdje de ronde in Tokio, Yokohama en verderop in het land. Een groep taxichauffeurs op een partyboot, een dokter die lekker is blijven werken, en dan natuurlijk nog die andere partyboot, de Diamond Princess, waar de al dan niet besmette passagiers nu vanaf druppelen.
Hard-Off en de rommelmarkt van Oi Keibajo
Ik ging shoppen op de Oi Keibajo rommelmarkt en bij Hard-Off. Check de video om te zien wat ik allemaal vond!
Autist ziet ze vliegen
Schiphol heeft sinds enige tijd groene keycords met zonnebloemen, voor mensen met bijvoorbeeld autisme. Met zo’n keycord zouden medewerkers moeten weten dat er “iets” met je aan de hand is, zodat ze op een helpende manier kunnen reageren op meltdowns of andere problemen. Mijn eerste ervaring met deze “service” ondervond ik tijdens mijn vorige vlucht naar Japan, afgelopen oktober.
Lotty en het luisterboek
“Hallo, ik ben op zoek naar Lotty?” Ik was net het kantoorpand binnengelopen, recht naast station Weesp. Via de mail had ik contact gehad met deze Lotty, die mij in opdracht van mijn uitgever had gemaild in verband met het opnemen van mijn luisterboek. En nu was ik daar dus.
Boekjaar 2019
Het jaar is bijna voorbij, dus laten we de balans opmaken. Zoals het een goede jaarrekening betaamt, beginnen we met de aansluiting op 2018. Oké Toeps, dat waren wel weer genoeg Nyenrode-grappen.
Tweedehands scoren in Nederland en Japan
Als vintage-nerd en tweedehands tovenaar hoor ik vaak: “Ik snap níet hoe je het doet. Ik vind nóóit iets leuks in de kringloopwinkel!” Dat is jammer, want tweedehands shoppen is goedkoop, goed voor het milieu én je scoort er unieke items mee. In deze blog verklap ik mijn geheimen, zodat jullie straks ook allemaal pareltjes op de kop tikken voor een paar euro.
Autisme en onderwijs
Een tijdje geleden kreeg ik een mailtje van een dame die mijn boek gelezen had. Ze schreef:
“Ik heb net je boek uit. Fijn boek, zou iedereen in het onderwijs moeten lezen! (En daarbuiten natuurlijk.) Ik ben zelf (kleuter)leerkracht en heb ook wel met autistische kinderen gewerkt. Ik vond dat heel prettig, ik ga graag om met eerlijke mensen die straight zijn. Ik leerde veel van hen en er is humor en originaliteit! Maar mijn vraag aan jou is, wat zie jij als beste onderwijssituatie voor autisten? Zoveel mogelijk in het reguliere onderwijs of aparte klassen voor autisten? Of nog anders?”
@biancatoeps op Instagram
Hoofdleegschudpost
Ik bouwde websites die nog op content wachten. Ik testte, fotografeerde en verkocht Polaroidcamera’s. Ik deed een shoot met Alex voor mijn webshopje. Ik liet tasjes drukken als gevolg van een uit de hand gelopen grap. Ik sprak twee keer voor een zaal mensen. Ik signeerde. Ik schoot portretten voor een toffe dame en ik mailde met mijn uitgever over boek twee. Ik kwam erachter dat ik moet concurreren met Paulien C. Mijn bovenburen stampen en elke ochtend om 7:00 beginnen de graafmachines, drilmachines en bouwvakkers met hun lawaai. Mijn hoofd is vol.
Pathological Demand Avoidance
PDA. Maar dan niet de PDA die staat voor Public Displays of Affection, want daar hebben de meeste autisten dan weer weinig mee. Ook niet de Personal Digital Assistant, al is dat al meer in mijn straatje. Nee, deze PDA staat voor Pathological Demand Avoidance.
Japan in Polaroids
Dit stuk wilde ik de vorige keer al schrijven, maar toen kwam er alleen maar tyfoonpraat uit. En da’s natuurlijk lang niet alles wat ik meemaakte in een maand Tokio, dus bij deze, Japan, de samenvatting.
Tokio Hotel – Monsoon
Nou ja, het was geen monsoon natuurlijk. Het was een tyfoon. Nummer 19 van het jaar om precies te zijn, maar wel nummer 1 qua sterkte. Een mega-tyfoon, die half Japan besloeg.
Shitstorm
Weten jullie nog dat Wie Is De Mol in Japan was (dat seizoen met Arjen Lubach en Kim Is Mol en zo?) en dat ze toen zo’n spel deden in de storm drains van Tokio? Nou, ik hoop dat die werken. Morgen verwachten ze namelijk golven van 13 meter en 750 millimeter regen.
Ja, tyfoon Hagibis komt eraan. En Riemer. Ongeveer tegelijkertijd. Riemer landt, als alles doorgaat, zaterdag om 8:40. De tyfoon bereikt die avond Tokio, maar het zal deze vrijdagavond al beginnen met heftige regen en wind. Ik F5 mijn vingers blauw op de sites en twitter-pagina’s van Keisei (de treinmaatschappij van de Skyliner) en JR (van de Narita Express). We willen namelijk niet dat Riemer strandt op het vliegveld, of op een ander vliegveld, elders in Japan.
De grove incompetentie van PostNL: een drama in zeven aktes
Ene L. bestelt een broekje via mijn shop. Ze kiest voor verzending als PostNL brievenbuspakje. Ik lever het pakketje in bij The Read Shop bij mij in de straat, een PostNL-punt. Ik heb een homeprint label aangemaakt, en vraag bij The Read Shop om een verzendbewijsje. Tien dagen later mailt L. me: het pakketje is er niet.