Japan
Deze reisblogs gaan specifiek over Japan, het land waar ik sinds 2022 woon. Over mijn verhuizing naar Japan schreef ik het boek Deze autist ging naar Japan – en wat er toen gebeurde zal je verbazen.
Weer en wind
Het is nog een eind, van Sapporo naar Hakodate. De treinrit, niet met een shinkansen maar wel met een expresstrein, duurde zo’n vier uur – en kostte me bijna 70 euro! Na zo’n lange rit zou ik vast geen zin meer hebben om de stad te verkennen, dus ik had besloten dat ik twee nachten in Hakodate zou blijven. Ik had een kamer geboekt in het JR Inn-hotel, wat een excellente keuze bleek: het hotel zat letterlijk recht boven het treinstation.
Sapporo en Pokémon en zo
Hallo, vanuit een hotelkamer met uitzicht op het station van een regenachtig Hakodate. Hakodate is het zuidelijkste puntje van het noorden van Japan, het eiland Hokkaido. Vrijdag vloog ik naar Sapporo, de hoofdstad van deze prefectuur. Hier werd namelijk afgelopen weekend het Pokémon GO Fest gehouden: een live evenement, georganiseerd door Niantic, de makers van Pokémon GO. Ik zag de aankondiging in de app en dacht: “Hey, hier kan ik gewoon naartoe!”
Japan dan
Ik ben graag goed voorbereid. En goed op de hoogte. Maandenlang heb ik de Facebook-groep “Seeking entry in Japan” op de voet gevolgd, want ik kan je vertellen, soms hep de beste info daadwerkelijk op Facebook gestaan.
Toeps in Kobe en Kyoto: (no) pictures
Na mijn bezoekje aan het saaie, maar heerlijke Takamatsu, stond Kyoto op het programma. Nou ja, eerst Okayama, want daar ging mijn trein naartoe. Ik stopte mijn koffer in een kluisje op het station, bezocht een onsuccesvolle Hard-Off/Off-House, ging terug naar het grote station, besloot dat ik totaal overprikkeld was door al het lawaai daar en pakte de Shinkansen naar Kobe.
Toeps in Takamatsu: Tour de Hard-Off
Terwijl in Nederland het coronavirus flink huishoudt, alles dicht is en iedereen thuis moet blijven, is het in Japan nét iets minder heftig. Ja, bepaalde dingen zijn dicht, al weken. Maar hoewel iedereen de overheid ervan verdenkt de boel bij elkaar te liegen (want Olympische Spelen), lijkt het toch daadwerkelijk mee te vallen hier.
Hard-Off en de rommelmarkt van Oi Keibajo
Ik ging shoppen op de Oi Keibajo rommelmarkt en bij Hard-Off. Check de video om te zien wat ik allemaal vond!
Tweedehands scoren in Nederland en Japan
Als vintage-nerd en tweedehands tovenaar hoor ik vaak: “Ik snap níet hoe je het doet. Ik vind nóóit iets leuks in de kringloopwinkel!” Dat is jammer, want tweedehands shoppen is goedkoop, goed voor het milieu én je scoort er unieke items mee. In deze blog verklap ik mijn geheimen, zodat jullie straks ook allemaal pareltjes op de kop tikken voor een paar euro.
Japan in Polaroids
Dit stuk wilde ik de vorige keer al schrijven, maar toen kwam er alleen maar tyfoonpraat uit. En da’s natuurlijk lang niet alles wat ik meemaakte in een maand Tokio, dus bij deze, Japan, de samenvatting.
Tokio Hotel – Monsoon
Nou ja, het was geen monsoon natuurlijk. Het was een tyfoon. Nummer 19 van het jaar om precies te zijn, maar wel nummer 1 qua sterkte. Een mega-tyfoon, die half Japan besloeg.
Ik werd verliefd op Shinjuku – na tien jaar
Ik had het nooit zo op Shinjuku. Het drukste stukje Tokio, met het grootste station ter wereld, waar 8 treinlijnen en nog eens 5 metrolijnen samenkomen (Shinjuku Sanchome meegerekend), waar elke dag meer dan drie miljoen(!) mensen als mieren in een mierenhoop rondkrioelen, en bovenal, waar ik door de meer dan 200 in- en uitgangen nooit iets kon vinden.
Ik werd opgelicht door een zoet kledingwinkeltje in Japan
Japan is het veiligste land ter wereld. In de Starbucks kan je je laptop op tafel laten staan als je even naar de wc gaat, wie z’n iPhone in de metro laat liggen krijgt ‘m vrijwel zeker nog diezelfde dag terug en ‘s avonds loop ik rustig in m’n uppie naar huis. Toch ben ik gisteren opgelicht. Door een mierzoet meisje in een roze jurkje, kawaii speldjes in haar haar en een hoog kirrend piepstemmetje dat haar tien doet lijken, terwijl ze waarschijnlijk vijfentwintig is.
Dingen aan/in/over Japan die me stiekem totaal niet boeien
“Dus jij houdt van Japan? Heb je dit al gezien?” Het komt regelmatig voor dat iemand me een video of artikel doorstuurt, want ik hou van Japan dus ik ben vast geïnteresseerd. Hoewel ik begrijp dat dat ongetwijfeld lief bedoeld is, en deze blogpost niet als doel heeft die mensen naar beneden te halen, sloeg interviewster Julie Wevers laatst de spijker op de kop. “…en tempels”, begon ze, waarna ze zichzelf snel corrigeerde: “Misschien hou je wel helemaal niet van tempels!” Ik moest lachen en beaamde dat. Ik vond het heerlijk dat iemand me begreep, en dat inspireerde me tot het maken van onderstaand lijstje: dingen aan/in/over Japan die me stiekem totaal niet boeien.
“Hey Toeps, waarom ga je niet gewoon in Japan wonen?”
In Japan wonen. Ik nam het mezelf voor, in 2008, net nadat ik voor het eerst kennis had gemaakt met Harajuku. Mijn relatie met Arthur was net uit, en in een opwelling kocht ik een ticket om bij Maan te gaan logeren. Maan zat in Tokio. Ik had haar nog maar twee of drie keer gezien, maar goed, yolo avant la lettre en zo.
Dutchies, of eh, Vlamingen in Tokio #5 – Charlotte
De Vlaamse Charlotte (31) is pastry chef en chocolatier en werkte tot voor kort bij een bakkerij in Harajuku. Ze belandde twee jaar geleden in Japan vanwege het werk van haar man.
Dutchies in Tokio, of eh, Odawara #4 – Jalisha
Voor mijn afspraak met Jalisha (25) moet ik de stad uit. Op zo’n anderhalf uur van Tokio ligt Odawara, een plaatsje dat ik voorheen alleen kende als overstapstation richting de nabijgelegen onsen-dorpjes. (Een onsen is een badhuis gevuld met vulkanisch opgewarmd water, en omdat Odawara zo dichtbij Mt. Fuji ligt, zijn er onsen-resorts genoeg in de buurt.)