Hoi, ik ben Toeps
WordPress-ontwikkelaar, fotograaf en auteur van de boeken “Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit” (ook verschenen in het Engels en Duits) en “Ik ben autastisch!”
Ik woon in Tokio, Japan, en op deze blog post ik regelmatig reisverslagen, rants over de chaos van het verhuizen naar een ander land, of juist jubelende berichten omdat het hier fantastisch is. Verder kan ik me incidenteel druk maken om maatschappelijke kwesties.
Ondanks dat ik er volgens sommigen helemaal niet autistisch uitzie, ben ik dat wel. Ik hou dan ook van dingen als treinen en Disneyparken (even lekker cliché’s bevestigen), maar ook van brutalistische betonnen bouwwerken, verlaten eilanden, Polaroid-camera’s en de kringloopwinkel.
Nieuws

De toekomst was hier
“Yukarigaoka, stad waar je de toekomst kunt zien”, zo stond te lezen op de veertig jaar oude people mover (in de volksmond vaak monorail genoemd, maar dat is het niet) die z’n ronde deed door het stadje. Yukarigaoka, ofwel Eucalyptus Heights, is gebouwd als een staaltje stedelijke ontwikkeling waar Walt Disney in z’n EPCOT-tijd over droomde. Hoogbouw met veel groen, grote malls met faciliteiten en, om het geheel autoluw te houden, een grotendeels verhoogde people mover die rondjes rijdt van en naar het grote treinstation.

Deze autist schreef een boek, en wat er toen gebeurde zal je verbazen
Vrijdag was de deadline voor mijn boek; de dag dat alles naar de drukker moest. Vandaag is het maandag en zijn we stiekem nog met de laatste wijzigingen bezig, maar na vandaag is het hopelijk echt klaar. Dat zal eigenlijk ook wel moeten, want eind deze maand moet het geval in de winkel liggen.

Stoomtreinen en vergane glorie in Kinugawa Onsen
Afgelopen maandag was het zee-dag. Een nationale feestdag in Japan, en daarom een perfect excuus om eropuit te trekken. Naar de zee, of naar elders. Jean-Jacques en ik kozen voor elders; we hadden namelijk kaartjes gekocht voor een ritje met de stoomtrein in Tochigi prefecture!

Acht dingen die ik doe om beter te plannen
Als autist vind ik het soms lastig om prikkels te managen. Het is snel teveel, en als ik over mijn grenzen heen ga dan moet ik daar soms dagen van bijkomen. In mijn boek schreef ik al hoe ik leerde structuur te creëren door te plannen. Nu denk je misschien: Dat klinkt allemaal leuk en aardig, dat plannen, maar hóe doe je dat dan precies? Hoewel ik niet denk dat er één methode is, en ik geloof dat iedereen voor zichzelf moet uitvinden wat er werkt, heb ik hieronder een achttal punten op een rijtje gezet die mijn planningen in de afgelopen tien jaar hebben geperfectioneerd. Ik hoop dat je er iets aan hebt.

Ik moet dit natuurlijk eigenlijk niet posten maar ze zijn toch al boos
Sommigen van jullie weten misschien dat ik enige tijd stukjes voor Doclines heb geschreven. Een aantal van jullie waren misschien zelfs verbaasd: Doclines, dat is toch van die docu over Kees? Dat is toch niet per sé beeldvorming over autisme waar je nou heel vrolijk van wordt? Dat klopt. En dat is ook precies waarom ik destijds had besloten het wél te doen.

Pill-o-talk 3.0
Eergisteren werd ik geopereerd. Dat was geen verrassing voor me, en ook niks ernstigs, want ik had deze operatie al een half jaar geleden gepland. In januari van dit jaar, toen ik ook even in Nederland was, ging ik op intake bij de Bergman Clinic. Ik wilde me laten steriliseren, en mijn research tot dan toe had uitgewezen dat ik dat niet in Japan kon laten doen, want daar doen ze dat niet als je nog geen kinderen hebt gebaard.

Super Sensory Overload
Jean-Jacques had kaartjes voor een concert in Osaka, en vroeg of ik mee wilde. Niet naar het concert, nee, punkbands zijn niet aan mij besteed. Maar nu hij er toch was, wilde hij graag naar Universal Studios om het nieuwe Super Mario-themagebied te bekijken, en dat leek mij best leuk. Daarnaast sla ik een tripje met de shinkansen én twee nachten ongestoord vozen ook niet af, dus ik ging mee.
PS: Deze website is nog niet helemaal af. Ik ben bezig al mijn oude online aanwezigheid samen te voegen, en dat kan even duren. Dus zie je rare layout-dingen? Dat komt dan waarschijnlijk hierdoor.