De kerstkado’s zijn uitgepakt (een iMac voor mama, een luchtje voor mij, een ander luchtje voor Riemer…), onze buikjes zijn rondgegeten en het yoga-retreat staat voor de deur. Wat rest ons nog dit jaar, behalve duizend Photoshop? Een jaaroverzicht! Jawel! Ik dook in mijn Instagram-archieven en maakte de balans op, van januari tot december. Kijk je mee?
Januari
Oh, januari, wat een kutmaand. Net daarvoor had Maarten me, na herhaaldelijke pogingen door de jaren heen, eindelijk definitief gedumpt. Waar ik voorheen altijd mijn best deed hem terug te winnen, deed ik dat deze keer niet. “Het moet ook maar eens klaar zijn”, schreef ik in de laatste blog van 2014.
Paniekaanvallen had ik al iets langer, maar in januari vierden ze hoogtij. Zelfs alleen thuis zijn werd me soms teveel. Gelukkig waren er lieve vriendjes en vriendinnetjes om me gezelschap te houden. Met Annemiek samen vierde ik Oud & Nieuw, met Maan fotografeerde ik begin januari mijn eerste opdracht van het jaar. Marcel kwam gewoon eens lunchen, een klein gebaar maar zó waardevol, zeker van iemand die ik eigenlijk helemaal niet zo vaak zie.
Bij Marjolein van Modelsinshape ging ik kickboksen: lekker die emotie eruit rammen! Daarna dronken we nog minstens zo lang thee en hadden we goede gesprekken.
Verder logeerde ik veel bij mijn moeder, en later bij haar buurvrouw Claire. Claire, echt ontzettend bedankt, ik zou niet weten waar ik zou zijn zonder jou.
Op de bank bij Claire, samen met een van haar twee honden
Natuurlijk ging het leven verder gewoon door. Er was Fashionweek, dus ik ging shows kijken met Suze, Maan en Veerle. Ik schoot het zomerbeeld voor Ydence, terwijl het buiten gruwelijk regende. En ik schreef me in op een datingsite.
Februari
Na een awkward date op Amsterdam Centraal, en een date in de Efteling waarbij ik dacht, oké, mag ik weg, dit wordt he-le-maal nooit iets, waarna een dinertje volgde waarbij ik dacht, hmm, oké, ik geef het nog even… Na deze ontwikkelingen was het eerst eens tijd voor een tripje Ibiza!
Roos, Charlotte en de gehele (of nee, dit was slechts de halve!) koffercollectie in het busje
En Roos had het KOUD!
Maan, Charlotte en ik reisden samen met model Roos en het team van SuitSuit af naar het party-eiland, wat overigens in de winter een vreemd, verlaten sfeertje heeft. We werkten drie dagen kei-en-keihard aan de beelden van de nieuwe collectie koffers, dus erg veel tijd om van de omgeving te genieten was er niet. Of nou ja, behalve tijdens het werken dan.
Riemer kwam me ophalen van Eindhoven Airport, met een briefje met mijn naam erop. We reden naar de McDonalds, ik gaf direct mijn pincode en hij mocht blijven slapen. Als ik iemand vertrouw, ben ik zo moeilijk niet, haha! Of kwam het misschien toch door die (half-)Thaise massage die me in het vooruitzicht was gesteld?
Na SuitSuit brak een periode van rust aan, die ik vulde met het geven van Photoshoples, meestal aan collega-fotografes maar één keer aan een geniaal grappige tiener die babies op kastelen wilde plakken.
Meer en meer hing ik bij Riemer rond, hoewel ik dat doodeng vond, want help, wat als ‘ie me zat zou worden?! Geen idee, want hij werd me niet zat. Yay!
Maart
In maart vond ik het tijd voor nieuw haar. Ja, zo gaat dat hè, als je leven verandert… Nee, even serieus, geen kort rood pittig kapsel. Een halflang geel kapsel. Kan ook!
Ik stopte met mijn medicijnen en Riemer en ik maakten plannetjes voor Tokio. Ooooh, Tokio! Mijn leven begon langzaam maar zeker weer normaal te worden, al had ik stress over mijn hoge huur en het gebrek aan geld.
April
Ook de zomercollectie van Ydence kwam uit: foto’s waar ik nog steeds heel vrolijk van word.
Verder: chilltijd met Riemer, de eerste gesprekjes over samenwonen (uit puur praktisch Toeps-is-blut oogpunt), een tour door de Antwerpse Reuzenpijp…
Brillie en Brillie
Discotunnel
En toen. Terwijl wij door de Reuzenpijp aan het banjeren waren, ging mijn blog helemaal los op Facebook. Ik zag een aflevering van Help, Mijn Man Is Klusser, ergerde me dood aan die ondankbare dame en tikte er een stukje over. Een paar screenshots erbij een klaar. En toen was daar ineens zestigduizend man.
Riemer trok daadwerkelijk bij me in, als ik er zo op terugkijk bizar snel. Maar hey, ik heb dan ook een geweldig huis. Heel even maakte ik me nog zorgen, of ik wel aardig en gezellig genoeg was en zo, maar ik kan inmiddels zeggen dat we onze draai hebben gevonden. En in tegenstelling tot wat ik in deze blogpost schrijf, kook ik nooit meer. Ach, ik doe dan weer de was.
Zo leeg, haha. Maar in april vonden we dit al super!
Mei
Eén van mijn favo maanden, en ook dit jaar stelde mei weer niet teleur. Zo gingen Riemer en ik eindelijk naar Japan, maar niet voordat ik de campagne schoot voor Blink Shoes!
Elise Burgess (De Boekers) door mij “ontdekt” op The Model Convention, was één van de modellen. Omdat ze heel leuk is natuurlijk, maar ook omdat ze schoenmaat 37 heeft, hihi! Daarnaast was het ontzettend leuk om eindelijk weer eens met visagiste Corinne samen te werken!
Toen ik op moederdag nietsvermoedend bij mijn mams op de veranda zat, kreeg ik ander leuk nieuws: mijn fotoserie had een Coiffure Award gewonnen!
Sowieso stond mei in het teken van fotografie. Zo testte ik curvy modellen Myrthe en Kirsten, en maakte ik persfoto’s van José, de PR-manager van onder andere Martin Garrix.
Hard aan het werk aan de foto’s van Myrthe
José aka de PR-manager van Martin Garrix
Ik verfde mijn haar weer roze, kwam op weg naar de kapper Maarten tegen en stapte met Riemer in het vliegtuig naar Japan (maar niet zonder eerst compleet van de kaart geraakt te zijn door die toevallige ontmoeting).
Na gut, gelukkig is Riemer erg lief en geduldig, dus dat kwam uiteindelijk toch nog helemaal goed in Japan. Fotospam, hier. (En de bijbehorende blogposts hier, hier en hier.)
Purikuraaa!
Zelf okonomiyaki bakken in Harajuku
Wait wut? Nee, dit is Odaiba!
Japanse donuts! Scones!
Star Wars-expo in de Mori Tower, waar we stiekem gewoon per ongeluk terechtkwamen…
Chillen in Yoyogi Park
Kawaii! We bezochten een echt cat café…
En natuurlijk Tokyo Disneyland!
Juni
Ik was handmodel voor kaas, zat twaalf uur te zitten terwijl ik voor vier uur was geboekt, en toen ze de rekening onder ogen kregen, begon de klant te klagen. Ach ja, dat heb je wel eens.
Check die vadsige klauwen dan jonge!
Ook was ik lekker aan het fotograferen: ik maakte portretten van Lara (eigenaresse van Ydence), vriendinnetje Dani en DJ Jay Hardway.
Ook las ik een boek dat mijn leven veranderde: dat van Marie Kondo. Ik ruimde mijn hele huis op, gooide een hoop kleding, frutsels en papieren weg, gáf ook een heleboel spullen weg, en toen had ik het ineens door. Opruimen. Het is nog steeds wel eens een troep, hoor, maar dan is het een kwestie van alles op z’n plek terugleggen en klaar.
Dat was lang niet het enige dat Marie me leerde. Ik ging beter naar mezelf luisteren; wie is Toeps, waar wordt Toeps blij van? “Does it spark joy?” werd mijn nieuwe lijfspreuk, en zo veranderde er een heleboel…
Wat er dan allemaal veranderde? Dat lees je in deel II van dit jaaroverzicht, dat binnenkort online komt! Tot dan!